Morondava

Vandaag een echte nietsdoendag.

Na het ontbijt even het blog bijwerken en dan gaan we langs het strand de andere kant op lopen. We eindigen bij een lagune. Terug lopen we nog even de andere kant op. De hele dag door komen er dhow’s binnen met vis. Soms schrijnende beetjes. De vis wordt meteen verhandeld. Er is altijd veel te zien en te beleven op het strand. Spelende kinderen, werkende mensen. We zien kinderen spelen met zelfgemaakt dhow’s en ze willen graag op de foto.

We zoeken ons een mooi plekje op, met zicht op zee, onder de bomen en lunchen daar. Als het buurhotel z’n afval, begint te verbranden, komen wij in de rook te zitten. Dat is nou weer jammer.

Heerlijk een dag boek lezen en wat zwemmen, maar dan verder op de dag bij het zwembad. Opeens is daar een man die ons verzekeringspapieren komt brengen. Hoe hij weet waar we zijn, vragen we hem. Echter, communicatie is niet mogelijk. Hij antwoordt overal ja op. Dan  bedenken we ons dat we natuurlijk een met gps uitgeruste auto hebben. Denk aan de noodknop op de stuurkolom. We hoeven niets met het formulier.

Als we later bij het zwembad zitten, komt het Duitse echtpaar plotseling weer boven water. Zij waren onderweg naar Belo sur Mer en konden de rivier niet over.

Vanavond gaan we eten bij La Cappanina. Dit restaurant staat goed aangeschreven en daar kunnen wij het mee eens zijn.

Als we terugkomen vraagt de hotelwacht onze auto te mogen wassen voor 20.000 (5,00). Nee, zeggen we, niet nodig en te duur. In gebrekkig  Frans zegt ie dat we eigenlijk een witte auto hebben, maar dat ie nu een andere kleur heeft, zo vies.  Clemens dingt af en de klus wordt geklaard voor 10.000.