Isalo NP

We gaan op tijd weg, onze goeds zit al te wachten. Altijd fijn niet in een groep te hoeven. Dan kan het muro muro of te wel langzaam gaan. 
Het is meteen al lekker warm en we zijn blij dat we op tijd zijn vertrokken.

Aanvankelijk valt het mee, maar na het passeren van de campsite, waar we om 12.00 ook onze lunch krijgen, wordt het menens. Bij de campsite zien we een grote, in de natuur gemaakte, gaarkeuken. Er zijn veel ringstaart lemuren, ook met jongen.

Geen kampeerders en dat kunnen we ons goed voorstellen, gezien alle omstandigheden. Maar er zal gekampeerd worden.... soms. 
 

We lopen de Namaza trail. Berg op door een canyon die eindigt bij de cascade des Nymphes. Een zware tocht in de hitte. Maar het was het wel waard. Het oerwoud is mooi, alleen hadden we wat meer dieren verwacht. Als we terugkomen op de campsite om 11.30 lijkt er gedoe te zijn. En dat was ook zo. Er was een boa constrictor gesignaleerd. Of we die willen zien. Natuurlijk willen we dat. De boa laat zich niet in zijn geheel zien. Hij ligt inmiddels verscholen onder het gebladerte. Maar onze gids weet het zo ver te krijgen dat we een deel van dat enorme lijf te zien krijgen. Wauw.

Onze “ tafel” voor de lunch is op een privé plekje. Ze hebben in een klein open plekje in het woud een aantal rotsblokken tegen elkaar gelegd en bedekt met een mooi wit geborduurd kleedje. Van opgestapelde stenen hebben ze zitplaatsen gemaakt.  Romantisch even boven het water. Het eten is traditioneel klaar gemaakt op houtvuurtjes en is lekker. Later zien we meer van dit soort privé plekjes. Mooi hoor.

Voor ons gevoel zijn we wel uitgeput door de warmte en het geklauter. We gaan terug naar ons huisje na te hebben getankt ( gelukkig kan dit weer) en water gekocht te hebben. 
 

Nu rust. Het is 40 gr. plus.