On tour naar de Zagoria

De ochtendwandeling met Nouz maak ik door het dorp Kastraki. Eigenlijk zou ik hier meer tijd voor willen nemen. Het is toch zo bijzonder. Al die huizen tegen de berghelling met de Meteora in de achtertuin. Echt zo mooi. Ik geniet er nog maar even van, voordat we vertrekken.
We hebben nog een programma voordat we kunnen vertrekken. De was moet nog afgehaald en opgevouwen, Nouz moet gekamd, het bed verschoond, route bepalen en lossen en laden, want er zal geen camping zijn de komende nacht/tijd.
We krijgen van Malle Pietje nog 4 flesjes frisdrank mee. Wat is het toch ook een lieverd. 
We doen nog even boodschappen bij de Lidl, waar nota bene door meerdere vrouwen gebedeld wordt.

We reizen via een omweg eerst richting Metsovo. Dit om de snelweg te mijden en hopelijk te genieten van een mooie route. Aanvankelijk valt dit wat tegen, maar gaandeweg genieten we wederom van een fantastisch berglandschap. Ook weer mooi hoor na zo lang zee. Na Kipouri en Krania in de hoge bergen komen we plotseling in een bijzonder stukje berglandschap. Het lijkt alsof het gras door de zon is verbleekt. Niet door, maar heel licht groen. Het maakt tevens een desolate indruk. Er is nagenoeg geen verkeer. We slaan af naar Lake Aoou. Ik kan niet vinden hoe dit is ontstaan, want het is niet een gewoon meer. Het wordt ook aangeduid als bron. Het blijkt een enorm meer te zijn, wat een groot stuk ondergelopen grond is, waar op verschillende plaatsen boomtoppen boven het water uitsteken. Springs in de Metsovo in de Epirus Bergen van de Pindos. We rijden er 15 km langs, maar besluiten toch terug te gaan. We kunnen niet rondrijden en als we verder gaan, komen we steeds verder van de route. 
Via de Katara pas bereiken we Metsovo Dit staat omschreven als een mooie plaats, die we wel graag willen zien. We nemen de afslag. Het is inderdaad een mooie stad. Maar dan gebeurt wederom het onvermijdelijke. We raken shocking klem in de stad. Twee mannen zeggen na elkaar dat we door die nauwe doorgang echt wel naar beneden kunnen. Dan nemen we de gok maar. Het kan, maar houdt niet over. Metsovo is inderdaad mooi, maar er is weinig te doen. Alsof het zit te wachten op een stroom toeristen, of iedereen in huis is. Het is een beetje gaan regenen, dus is het niet meer warm. Daarbij komt dat we op hoogte zijn.  Anders dan de ruim 30 graden die we gewend zijn, hebben we nu 15 graden. We komen de stad ongeschonden uit en hebben op deze wijze genoeg gezien. Verder richting Ioannina. Door het hooggebergte. Het is zo mooi, dat het weer een kunst is dit allemaal weer te verwerken. Het regent af en toe nog een beetje, maar we hebben wel goed zicht gelukkig. We stoppen voor koffie en even later bedenk ik me dat ik eigenlijk wel graag wil stoppen en lekker cosy binnen wil zitten en genieten van de mooie uitzichten, een bluesmuziekje en een glaasje lekkers. Vanavond weer eens gezellig binnen tv kijken. We vinden een mooie plek langs de weg, waar bijna niemand langs komt.

Na een poosje komt er een kudde schapen met blaffende honden voorbij. Dit schouwspel volgen we een tijdje.

We maken nadat de zon weer is gaan schijnen een mooie zonsondergang mee en eten een soort van moussaka.