A bumpy road

Vandaag gaan we verder op de SH 75. We krijgen nog een tip een stukje andere weg te nemen vanwege een slecht deel. We zien wel.

Ik maak nog een wandeling met Nouz naar de rivier en dan hoppa! On the road.

Het eerste deel is mooi asfalt, want we rijden in een natuurgebied waar de rivier Vjose loopt. 
Werkelijk adembenemend. Als we van de river af rijden wordt de weg ook meteen minder mooi. De voorspelling van de navigatie is dat we 2,5 uur gaan doen over 85 km. Dat belooft wat. De weg is erg slecht, maar de natuur niet minder mooi dan het was. Alleen maar u bochten en stijgen en dalen. Als we voor de koffie een stop maken op één van de spaarzame plekjes waar dit kan, zit Nouz in no time weer onder klitten. Ze vindt het ook te warm en gaat op het trapje van de camper staan, zodat we weten dat ze naar binnen wil. Langs de kant van de weg zien we bordjes met daarop de naam van dorpjes. Die zijn te bereiken via een slecht pad. Ook de dorpen die op de kaart staan aangegeven, zien we niet, op een enkeling na. Als we wel door een dorpje komen valt mijn adem bijna stil. Wonen in krotten van bij elkaar gezocht materiaal is in Albanië dus geen zeldzaamheid. In een ander dorpje staan ook flats. Ik vraag me af of er überhaupt wel ramen in zitten, maar het zal wel. Het lijken wel flats die niet bewoond worden, maar er hangt was, dus…In dit gebied schijnt niemand een mooie auto te bezitten. De auto’s die we zien, zijn overwegend oud. 

We zien een bord wat aankondigt dat er een restaurant komt. In het dorp vlak voor een bocht op een stijl stuk zijn ze met de weg bezig. Grappig. De weg is smal en stijl en niemand die het verkeer ff regelt. Sowieso heeft niemand hier kijk op hoe je het beter zou kunnen doen. Dat stijgend verkeer voor gaat op dalend hebben ze hier nog niet van gehoord. Dit heeft er al een paar maal voor gezorgd dat we bijna of helemaal stil vielen en ik het spannend vond, omdat het moeite kost om weer op gang te komen.

Op enig moment passeren we een stukje waarvan we denken mooi te kunnen staan voor de rest van de dag. Gelukkig heeft het even geregend, zodat we kunnen zien dat we op het stukje verharde moeten staan, want het zand is veranderd in een glibberige substantie. 
Er passeert een kudde geiten en af en toe een auto. Genieten van het uitzicht dus en aan het begin van de avond maken we een wandeling door de schitterende natuur.

Morgen verder naar Korce, waar we boodschappen moeten doen. Supermarkten zijn alleen in de steden. En verder? We zien.