Pas op de plaats

Vrijdag 24 juni

De benen slepen me bijkant na, maar we gaan 400 meter verderop en dan aan de zee verhuizen. We rijden even een stukje om, om in het dorp wat boodschappen te doen.

Er is één mini supermarktje waar je je k…. niet kunt keren, omdat het zo vol is gepakt, maar er is veel te krijgen. Wat je nodig hebt, is er.

Dan up to Autocamp Roca. Wat een heerlijk plekje krijgen we daar. De eigenaresse, die ik heb omgedoopt tot “moeder overste”,  ziet ons komen en loodst ons de nauwe ingang van de camping op. We maken snel “huiselijk” en we voelen ons ogenblikkelijk senang. In de middag voel ik me wat beter. De zee is pal voor de deur met een iniminie  strandje, waar alleen een man van de camping is. 
We zwemmen, ik werk het blog bij en we maken voor de verandering maar weer es Griekse salade. Ook in de avond koken we weer eens thuis. 
De baai is fantastisch mooi en in de avond als de lichtjes allemaal branden genieten we van een romantisch licht wat door de boompjes heen op ons plekje schijnt. Het blijft lang erg warm. 
 

Zaterdag 25 juni
We zwemmen, lezen en lunchen in het dorp. Er zijn nu wat meer mensen op het strandje en als Nouz uit het water komt, weet ze de zak chips van iemand op de handdoek te pakken te krijgen. Die wordt haar gelukkig op tijd afhandig gemaakt. 
Er zijn hier veel mini strandjes, dat maakt het zo mooi en dorps. Mensen zitten op stoeltjes in een klein parkje onder de bomen met hun gezin of op een bankje. Als het maar in de schaduw is.

Af en toe komt er een groot jacht binnenlopen in de haven, of blijft voor anker liggen. 
 

Het toilet gebouwtje op de camping, waar plaats is voor 6 grote campers en dan nog onveveer 6 andere kampeerders, is bijzonder. Ik hou hier van. We gaan er van uit dat het gender neutraal is, want er is geen mannen- en vrouwen kant. Als je last van schaamte hebt, heb je hier pech. De douche ruimte is ongeveer zo groot als die in onze camper, dus je kunt niks meenemen en moet je buiten de douche uit- en aankleden. Er zit geen buitendeur in de toilet ruimte, waar ook de wc’s en toilettafels zijn, maar er hangt een douche gordijn. Het maakt ons niet uit. De mensen die boven kamperen kunnen zo naar binnen kijken. 😃 Het is wel gezellig gemaakt met een kinder toiletbril, zalfjes, zeepjes, kunstbloemen etc.

Zondag 26 juni

Elke dag een stukje beter, maar het gaat nog steeds niet goed. Daar word ik wel een beetje moe van. 
We pakken meteen na het ontbijt de fietsen uit en gaan naar de andere kant van de baai fietsen. De afstand ………..3,5 km. 😂 Dat is te doen, zelfs voor mij. Als de weg ietsjes omhoog loopt komen we voorbij twee campings. Dat zijn de campings die we eerst gezocht hebben en waar we niet konden komen vanaf de weg. Niet dat we nu niet goed staan, perfect zelfs, maar ik zou zo zeggen: lang leve de navigatie, die niet aangeeft hoe je ergens moet komen. Inmiddels heb ik me al aangewend de coördinaten in te voeren ipv de route die op p4n staat en dan nog kom je voor een afslag te staan die 17% met scherpe bochten naar beneden gaat en waar een bordje met verboden voor campers en vrachtauto’s staat. Ook een taak voor de camping eigenaren denk ik dan maar weer. 

We blijven een poosje op het bankje zitten tegen het kerkje aan, heerlijk in de schaduw. Voor onze neus is een klein strandje. Nouz wil zwemmen, maar moet wachten tot we terug zijn. Ik weet dit, omdat ik haar vraag of ze wil zwemmen. Ze wordt meteen enthousiast. Honden verstaan dus wel degelijk wat je zegt en varen niet blind op ons gedrag of hun bioritme. 
Wat is het hier genieten. 
Nog een weekje te gaan. Het wordt tijd eens na te gaan denken over hoe terug te gaan en wanneer, of andersom! Het is bijna 1900 km en Google geeft aan dat je daar 19 uren over rijdt. Dat zal wel aan de magere kant zijn, schat ik zo in. We willen toch ook de laatste plek een beetje leuk staan, dus dat vergt enig uitzoekwerk. Onze lat ligt inmiddels best hoog natuurlijk.

De jachthaven ligt vol zeilschepen, je komt er niet bij. Er is een zwembadje gemaakt, waar dames in dobberen met hun zonnehoedje op.
Vanavond eten we in het dorp. Dit is dan meteen de laatste keer bij dit restaurant. Je kunt er mooi zitten, maar de kaart heeft niets traditioneels, dus krijgen we patat met mayonaise met wat vlees. Echte patat, dat dan weer wel. Dat is lang geleden.

Eenmaal thuis genieten we van de rust en de sfeerverlichting buiten. Elke dag loopt de temperatuur wat op. Morgen 35 gr. Maar het is goed te doen hoor. Op tijd in zee gaan.