Naar Jajce

Vanochtend zorgen we dat we op tijd op de fiets zitten naar Jajce. Vlakbij de camping zijn allerlei watervallen en in Jajce een grote. Verder is er een 15e eeuwse binnenstad. We treffen weer mooi weer en het is gezellig druk in de binnenstad. De waterval vinden we mooi, maar we zijn niet zo onder de indruk van de stad.

Wat ons opvalt is dat een café hier een café is. In de zin van iedereen drinkt koffie met water. Volle terrassen, iedereen drinkt koffie met water!…….. Wij dus ook. 

Hier in BH geen bevrijdingsfeest. We zien in Jajce een groot monument met namen van mensen die zijn omgekomen in de Balkanoorlog 1992-1995. Ook confronterend. Op terras zittend vraag ik me af wie van de mensen die ik hier zie hebben deze vreselijke oorlog meegemaakt. En wat moet er nu door ze heen gaan als ze op tv kijken naar de oorlog in Oekraïne. Het raakt me.

In de avond bereiden we ons voor op morgen, weer een reisdag. Na enig beraad wordt het richting Sarajevo en laten we Mostar voor wat het is. De route is dan onlogisch. Ik weet niet wat ik had bedacht thuis met uitstippelen. Waarschijnlijk vond ik Mostar te mooi om te laten wezen. Ik hoop dat we terug via de kust van Montenegro, Albanië en de kust van Kroatië naar Dubrovnik kunnen en zo dan toch Mostar mee kunnen pikken. We’ll see! Dat duurt nog lang.