Van Morondava naar Miandrivazo
22 november 2019 - Antsirabé, Madagaskar
Vandaag hebben we een reisdag van 270 km en we zouden daar ongeveer 4,5 uur over doen.
Dus geen haast deze dag.
We bereiden ons voor op een saaie tocht door het laagland, die vooral zeer heet zal eindigen. Miandrivazo wordt omschreven als de meest hete stad van Madagascar en het is aldoor al zo warm.
De tocht is een desolate rit met weinig dorpjes en al helemaal geen ander verkeer. Toch is het landschap wel afwisselend en mooi. Om 13.00 uur zijn we al in Miandrivazo en we besluiten eerst te gaan lunchen. En het is er echt heel heet.
Ons hotel Princess Tsiribihina ( de duurste van de stad) hadden we op internet al even opgezocht. Als we een ritje door de stad hebben gemaakt verheugen we ons op het zwembad wat bij het hotel is. De naam Princess Tsiribihina doet vermoeden dat het erg luxe zal zijn. Het ligt mooi op een heuvel. Het ziet er niet helemaal uit zoals verwacht. Niet erg denken we. Het huisje is mooi, evenals het uitzicht. Wat wel erg is dat er zowel op het terrein, als in de kamer geen verkoeling is behalve een blower. We hebben stroom van 18.00 tot 23.00 uur. Ik kan er wel overstuur van raken. De warmte heeft me helemaal in de greep en het idee dat het vannacht niet of nauwelijks af zal koelen stemt mij verdrietig. Gezien het feit dat dit het beste hotel is en het te ver is om naar de volgende stad te rijden, blijven we.
We besluiten eerst te gaan zwemmen. Echter het zwemwater stinkt en is nog warmer dan je je badwater zou doen. De douche is het enige verfrissende bij het zwembad. Het personeel brengt handdoeken, dat dan weer wel.
Het op de middag bestelde eten smaakt prima. En vol goede moed gaan we binnen zitten lezen ( buiten is geen licht) met de blower op de hoogste stand. Mijn haren wapperen dapper in de wind. Wel op de plek blijven, want even er buiten voel je er niets van. Maar er zijn altijd nog weer positieve puntjes. Ondanks dat de generator uitgaat, blijft het ding dapper doorwaaien en liggen we dus blowing in the wind te slapen.
Zeg tegen Hans dat Clemens heeeeeeeeeeeel erg is afgevallen. Kennelijk heeft hij erg geleden deze reis. Hans had wel meegewild zei hij. Een goede reden dus dit een volgende keer te doen. We hebben net een wandeling rondom een kratermeer gemaakt. Hijgen en puffen. Raagt de gids: “ are you tired?” Ja, wat dacht je dan. We moeten lopen berg op, in de zon en hijgen als gekken. Dus zeg ik: “ yes”. Ik dacht dan heeft ie vast compassie. Zegt ie: “ That’s good for your health”. En bedankt. We kennen onze plaats. 🙀