Van Jajce naar Sarajevo

Het is een donkere dag en, of we hebben te veel te doen vanochtend, of we zijn traag. We komen laat op pad en moeten ook nog maar de Bingo boodschappen doen. 
Vlees kopen bij de slager is een dingetje. Men kan geen Engels of Duits en wij spreken geen Bosnisch. Ik wijs varkensvlees aan en probeer duidelijk te maken dat ik, van dat ene stukje de helft wil en dan aan plakken. Ze neemt twee mega grote stukken vlees, ik schat ongeveer drie kilo. Dit? Met veel aanwijzen, vingers etc krijgen we wat we willen en zo verder. Geen enkel vlees lijkt op dat bij ons id winkel. Maar het komt allemaal goed.

We rijden via Travnik, waar een stop gepland was, wat we niet doen, een prachtige route naar Sarajevo. We willen graag de oude binnenstad bij avond bekijken en daar eten. Het regent al de hele dag niet hard, maar toch. Parkeren in de stad is onmogelijk. We hebben het ook perfect gepland. Precies in de spits rijden we binnen. 😬 Dankzij Park4night  vinden we een camping hoog boven de stad met fenomenabel uitzicht, met de bedoeling morgen naar beneden te lopen en de stad te bekijken.

Camping Olywood is bijzonder. Eigenlijk niet meer dan een soort parkeerplaats met sanitair etc. De stroom is zwak, de douche lauw, we staan lekker scheef, dicht op elkaar. Toch geeft het een bijzonder gevoel. Iemand is met een gezin met kinderen met een caravanetje, een andere is met een Afrika proof truck. En alles wat er tussenin is.

Op de avond verschijnen twee politie mannen. Er is een iPhone gestolen uit de bus van een Zwitserse dame. Uitgebreid onderzoek. Dat gaat in Nederland anders.

Ik weet het niet. Is er een groot verschil tussen arm en rijk? Veel heel oude auto’s, ook nieuwere. Kapot gebombardeerde huizen, gebouwen en huizen die onbewoonbaar lijken ,aar waar gewoond wordt, de kapsalon en de bakker hun zaakje hebben en vervolgens een poosje verder een grote super-de-luxe shopping mall en een rijtje mooie huizen. Soms waan je je in een derde wereld land, soms ook niet.