Van Anavadoaka naar Morombe

10 november 2019 - Antananarivo, Madagaskar

Gisteravond ontmoeten we nog een Canadees stel. Leuke mensen. 
We zij tot 21.00 bij de receptie gebleven. Het waaide zo hard, dat we anders niet buiten konden zijn. Temperatuur is goed. 
Als we eenmaal bij ons huisje aangekomen zijn en willen douchen, krijgen we stroomstoring. Misschien dat dit wordt veroorzaakt door het stopcontact, waarin we het telefoonmaker hebben. Al het licht is uit. Bij andere mensen niet. Er komt een man, die het in een halve minuut heeft opgelost. Als we de stekker weer in het stopcontact steken hebben we hetzelfde weer. De man rommelt wat achter het huisje en de boel doet het weer. Als er iets is mogen we hem wakker maken. We durven het stopcontact niet meer te gebruiken.

Als ik onder de douche ga is het mysterie van de emmers water ook opgelost. Er komt namelijk zout water uit de douche en de emmers met water zijn bedoeld om je met een literkan na te spoelen. No problem. Ik merk wel dat Clemens hier wat minder van gecharmeerd is.

Omdat we morgen een lange reis voor de boeg hebben van zeker 10 uur en het nog steeds dusdanig hard waait dat het onplezierig is besluiten we te vertrekken naar Morombe.

Het is jammer, want de locatie van ons wat aftandse huisje is subliem en we hadden er mooi kunnen snorkelen en zwemmen. Er ligt namelijk een mooi rif voor de kust.

Het is wat het is.

Als we vertrekken hebben we even wat gedoe om het goede pad te vinden, maar dit is snel over. In iets meer dan 2 uur zijn we er en zoeken we door ons uitgezochte lodge op.

Onderweg is het erg mooi. We passeren onder andere zoutmeren en moeras. Het is werkelijk fantastisch.

Morombe ansich stelt niks voor. Het is een visserstadje, met veel hutjes. Maar we moeten hier tanken en geld pinnen, omdat dat straks een hele tijd niet kan.

Ons huisje is basic, maar oké. We zetten een paar stoelen onder een rieten parasol op het strand, waar we heerlijk zitten te lezen. Even een wandeling langs het strand, nu met andere gevoelens, naar de vissers. Ze passeren ons voortdurend, dicht langs het strand. Blijft een mooi gezicht die dhows. 
We zijn de enige gasten en krijgen een fijne maaltijd, patat met een gegrilde vis geserveerd. 
De poezen lusten ook wel wat. 
Morgen zeker 8 uur ( is 160 km) voor de boeg over een zeer slechte weg. Dus vroeg op.

Foto’s

2 Reacties

  1. Marrie:
    10 november 2019
    Wat een bijzondere bomen staan daar. Jammer dat jullie niet gesnorkeld hebben. Was vast prachtig geweest.
  2. Henny:
    12 november 2019
    Wie weet wat nog komt. We zitten nu in een afgelegen dorpje in een huisje aan zee na weer een nieuw avontuur. We willen nu ff rust.